بچه های باخرز
در آستانه سال نو که بهار پر طراوت در راه است آیا کسی برای نو شدنِ دلش هم به بازار رفته است. راستی کسی به فکر لبخند دیگران هم هست. بیائیم در حول حالنا، احوال خود را تغییر دهیم و طوری رفتار کنیم که مورد پذیرش خوبان است. بیائیم با لبخند زندگی را شروع کنیم، لبخندی که می تواند تا عمق وجودی هر فرد و اطرافیان احساس شود. غمها را از چهر بزداییم و شادی را جای گزین کنیم تا خوشبخت تر از آنچه بوده ایم باشیم. در کل بیاییم در آستانه سال نو همه چیزهای کهنه را عوض کنیم. البته منظورم فرش و لباس و این چیزها نیست؛ منظورم رفتارهای غلط و کهنه مثل کینه، عداوت، دشمنی و . . . است که باید به رفاقت، دوستی و مودت تبدیل شود. عادتهای زشت را کنار بزاریم و با خوب گفتن و خوب شنیدن بر احترام خود بیفزایم. بر سلام کردن و احوال پرسی از یکدیگر سبقت بگیریم تا با این حرکت به دیگران احترام بگذاریم و حرمت خود را بالا ببریم. سعی کنیم کدورتها را کنار بزاریم و اگر این امکان فراهم نشد و قادر نبودیم کدورت را از دل بیرون کنیم، بهتر است در جمع ظاهر نکنیم. به یک دیگر بخصوص در میهمانی‌ها احترام بگذاریم و سایرین را وادار نکنیم که فقط به حرفهای ما گوش دهند، شاید بعضی شون از حرفهای ما خوششان نیاید و از طرفی مایل باشند با بغل دستی و یا شخصی که مدتی از هم دور بودند گفت وگو کنند یا حتی برای هم شوخی تعریف کنند. بائیم به قوانین و آداب و رسوم دیگران احترام بگذاریم. متاسفانه در میهمانی ها دیده می شود که تا دیر وقت در منزل میزبان سپری می کنند و با این امر باعث می شوند که میزبان خسته و دلخورده شود. چه آداب خوبی بود در گذشته که میهمانی اگر شب در خانه دوست یا قومی به سر می برد، در همان ساعتی می خوابید که میزبان به طور معمول می خوابید و صبح همان ساعتی بیدار می شد که آن بیدار می شد. بیاییم این آداب و رسوم را احیا کنیم و روند زندگی دیگران را با حضور خود بر هم نزنیم. چرا که به دست آوردن دوستی بسی آسان ونگهداری او بسی مشکل است. خیلی هامون فقط به آداب و رسومی که خود بپسندیم، پایبندیم در حالی که فراموش کردیم هر کس ممکن است برای خود قوانینی داشته باشد که آن برای خود محترم می داند. به یکدیگر عشق بورزیم و با احترام هر چه تمام تر از دیگری یاد کنیم. آنچنان خوشبختی را برای دیگران آرزو کنیم که برای خود آرزومندیم. چرا وقتی این انسانی که که خداوند با ویژگیهای خاص آفریده که می تونه شرایط زندگی را تو هر قالبی که خود بخواهد شکل دهد، گاهی با یاس و ناامیدی زندگی می کنه و غمگینه. در حالی که می تونه شاد باشه و شادی را به دیگران نیز باز گردانه. تو این دنیایی که همه چیزش زیباست و این همه زیبایی را خداوند فقط برای زیبا اندیشی آفریده چرا باید ما گاهی کاری کنیم که وجدان راحتی نداشته باشیم. در پایان دعا کنیم که؛ " خدا کند سال جدید غذای شیطان، نماز قضای ما نباشد! شاد باشید و ساد زندگی کنید ولادت مسعود نبی مکرم اسلام حضرت ختم مرتبط، محمد مصطفی (ص) و سلاله پاکش حضرت امام جعفر صادق(ع) مبارک باد امام ششم (ع) فرمود: شیطان به هفت آسمان بالا میرفت و خبرهای آسمانی را گوش میداد، وقتی که عیسی (ع) تولد یافت از سه آسمان رانده شد، و تا آسمان چهارم میرفت، و چون حضرت رسول (ص) متولد شد از همه آسمانها رانده گردید. ایجاد اتحاد در میان امت اسلامی و حفظ آن، همواره مورد نظر مسلمانان آگاه و متعهد بوده است. هفته وحدت بر همه مسلمانان مبارک باد آیا مسلمانان در آستانه تسلط مستکبران از خدا بی خبر بر محیط زندگی انسان و خداپرستان هیچ تکلیفی ندارند؟ امروزه که استکبار و در راس آنها کشورهای چون انگلیس، آمریکا و صهیونیزم که متحد شده و دشمنی خود را با اسلام و مسلمین آشکار و علنی کرده اند، آیا وظیفه مسلمانان جز اتحاد و انسجام است.؟ یک میلیارد و اندی مسلمان نمی توانند یک امت واحد تشکیل دهند و در برابر بیگانگان و ستم پیشگان بایستند و نگذارند حق مظلومی پایمال شود! مسلمانان که مشترکاتی چون خدای یگانه، نبوت واحد، کتاب واحد، قبله واحد و . . . دارند چگونه نمی توانند برادر گونه دست به دست هم دهند و ارزشهای اسلامی را زنده کنند. چرا با کینه دوزی های بچه گانه آب به آسیای دشمن می ریزیم و انرژیی که می خواهد در راه احقاق مظلومان که وظیفه اصلی مسلمین است مصرف شود با عنوان کردن ایده های تفرقه آمیز هدر می دهیم. آیا هدف و خواست دشمنان قسم خورده مسلمانان جز ایجاد تفرقه است؟ خوب است که تاریخ گواه است که هر قومی به مصیبت نفاق و دو دسته گی ابتلا شده نابود شده است. عزیزان اسلام دین وحدت است و خود به وحدت و یگانگی فراخوانده چنانکه خود خداوند فرموده : همگی به ریسمان محکم الهی چنگ زنید و هرگز متفرق و پراکنده نشوید. همچنین پیامبر گرامی اسلام و همه بزرگان دین مسلمانان را از تفرقه منع کرده اند. چنانچه گویند روزی جمعیت زیادی از مسلمانان در محضر رسول اکرم(ص) بودند. حضرت ضمن ترساندن آنها از نتیجه سوء نفاق و دوری از هم که هلاکت و نابودی است، فرمود: "کسی که از اجتماع جدا شود هم چون گوسفندی که از گله خود جدا شد، طعمه گرگ خواهد گردید" دوستان، مسئله وحدت و انسجام را جدی بگیریم و به آن به عنوان یک موعظه ننگریم. شیعه و سنی هر دو مسلمانیم، فرق مذهب و با دین را بدانیم، بدانیم که مذهب راهی است بین مسلمین برای تبیین دین. اسلام قومیت و ملیت نمی شناسد. اسلام دینی است که از همه قبایل و شعبات را به دوستی دعوت می کند و از تعصب بیزاری می جوید. آیا به این فکر کرده ایم که چرا استعمارگران این همه تلاش می کنند با طرق مختلف از راه دوستی و دشمنی ریسمان اتحاد و همدلی مسلمین از عرب ، عجم، ترک، لر، فارس، کرد و . . . باز کنند؟ به ترفندهای آنها فکر کرده ایم؟ اسلامی که همه را برادر می داند و نه سیاه به سفید برتری دارد و نه عرب بر عجم همه را در زیر چتر خود قرار داده و جزصلح و دوستی چیز دیگری از پیروان خود نمی خواهد. خلاصه اینکه اگر مسلمانیم و خود را مسلمان می دانیم، اگر بر اسلام غیرت و حمیّت می ورزیم، سعی کنیم در راه ایجاد اتحاد و همبستگی بکوشیم. خود را بر دیگری برتر ندانیم و همانا که در روایات آمده که مؤمنان برادر یکدیگرند، مسلمان برادر مسلمان است. آنچه برای خود می خواهیم برای دیگران بخواهیم. از طرفی اگر مسلمانیم سیره بزرگان دین را مد نظر قرار دهیم. بزرگانی که همواره کوشیدند بافنده اسلام پاره نشود. چنانچه مرحوم مجلسی از شیخ طوسی (رضوان الله علی) روایت موثقی را از حضرت علی(ع) راجع به اصحاب نقل می کند که به یاران خود فرمود: شما را در مورد اضحاب پیامبر(ص) سفارش می کنم، آنان را سبّ نکنید که اینان اصحاب پیامبر شما هستند، اصحابی که در دین بدعتی نگذاشتند و بدعتگزار را احترام نکردند، آری رسول خدا در مورد اصحابش به من سفارش فرمود." در تاریخ نیز آمده است که بزرگان دین و در راس آنها خلفای مسلمین برای تحیکم دین به چیزی جز اتحاد انسجام بسنده نمی کردند. از جمله اینکه خلیفه اول در کارها با علی(ع) مشورت می کرد و خیفه دوم آنچنان تعظیمی به علی می کرد که بعضا از اصاحب که معترض می شدند وی از مولا علی(ع) به عنوان مولای خود و تمام مؤمنین یاد می کرد. او نیز چون خلیفه اول علی را مشاور خود می دانست و چنانچه در تاریخ آمده است خلیفه دوم به هنگام سفر به فلسطین، بزرگان صحابه را برای تایید مقرارات فتح و پیروزی و تاسیس دیوان، برد مسئولیت اداره مدینه را به امام علی(ع) سپرد(منبع تشیع در مسیر تاریخ: دکتر سید حسن جعفری) جالب توجه اینکه زمانی که خلیفه دوم عمرین خطاب می خواست شخصا به جنگ با ساسانیان برود، امام علی(ع) ایشان را از رفتن به جبهه معذور داشت وفرمود: " . . . موقعیت زماداری، همچون ریسمانی است که مهره ها را در نظام می کشد و آنها را جمع می کند و ارتباط می بخشد. اگر ریسمان از هم بگسلد، مهرها پراکنده می شوند و هر کدام به جایی خواهد افتاد و سپس هرگز نتوان همه را جمع آوری کرد و از نوع نظام بخشد. عرب امروز گرچه از نظر تعداد کم است اما با پیوستگی به اسلام فراوان و با اتحاد و اجتماع و هماهنگی، عزیز و قدرتمند است. بنا براین تو همچون محور آسیا باش و جامعه را به وسیله مسلمانان به گردش درآور. . . زیرا اگر شخصاً از این سرزمین خارج شوی، عرب از اطراف و اکناف سر از زیر بار فرمانت بیرون خواهند برد و آنگاه خواهی یافت که آنچه را پشت سر گذاشته ای مهمتر از آن است که در پیش روی داری، اگر چشم عجمها فردا بر تو افتد خواهند گفت این اساس و ریشه عرب است، اگر قطعش کنید راحت می گردید. و این فکر، آنها را در مبارزه با تو طمع در نابودیت حریصتر و سرسخت خواهد ساخت. (نهج البلاغه، خطبه 14) همین طور در زمان خلیفه سوم امام علی(ع) در نهج البلاغه آورده است که: به خدا سوگند آنقدر از او(عثمان) دفاع کردم که ترسیدم گنهکار باشم. و در این دوره از تاریخ یکی از گامهای اساسی و مفید امام راحل وحدت و هفته وحدت بود که در ایام میلاد مسعود پیامبر اسلام(ص) نام گذاری شد. و چون جد بزرگوارش حلقه اتصال در میان همه مسلمانان جهان شد. بیاییم با اتحاد و انسجام امید دشمنان اسلام را را ناامید کنیم هفته وحدت بر همه مسلمانان مبارک باد یاحق
خدا کند جیب زندگی ما پر از نُقل اخلاص شود.
خدا کند که قافله های غفلت، ما را گمراه نکنند.
خدا کند خانه رضایت چهارده معصوم را گم نکنیم.
خدا کند این بهار نوروز " دیدار یار مهدی صاحب زمان(عج)" باشد..."
آمین یا رب العالمین
خداوند بی نهایت است و لا مکان و بی زمان
اما بقدر فهم تو کوچک میشود
و بقدر نیاز تو فرود می آید
و بقدر آرزوی تو گسترده میشود
و بقدر ایمان تو کارگشا میشود
و به قدر نخ پیر زنان دوزنده باریک میشود
و به قدر دل امیدواران گرم میشود
یتیمان را پدر می شود و مادر
بی برادران را برادر می شود
بی همسرماندگان را همسر میشود
عقیمان را فرزند میشود
ناامیدان را امید می شود
گمگشتگان را راه میشود
در تاریکی ماندگان را نور میشود
رزمندگان را شمشیر می شود
پیران را عصا می شود
و محتاجان به عشق را عشق می شود
خداوند همه چیز می شود همه کس را
به شرط اعتقاد
به شرط پاکی دل
به شرط طهارت روح
به شرط پرهیز از معامله با ابلیس
بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا
و مغز هایتان را از هر اندیشه خلاف
و زبان هایتان را از هر گفتار ِناپاک
و دست هایتان را از هر آلودگی در بازار
و بپرهیزید
از ناجوانمردیهــا
ناراستی ها
نامردمی ها!
چنین کنید تا ببینید که خداوند
چگونه بر سر سفره ی شما
با کاسه یی خوراک و تکه ای نان می نشیند
و بر بند تاب، با کودکانتان تاب میخورد
و در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان میکند
و در کوچه های خلوت شب با شما آواز میخواند
مگر از زندگی چه میخواهید
که در خدایی خدا یافت نمیشود؟
که به شیطان پناه میبرید؟
که در عشق یافت نمیشود
که به نفرت پناه میبرید؟
که در حقیقت یافت نمیشود
که به دروغ پناه میبرید؟
که در سلامت یافت نمیشود
که به خلاف پناه میبرید؟
و مگر حکمت زیستن را از یاد برده اید
که انسانیت را پاس نمی دارید ؟!
از سخنان ملاصدرای شیرازی
22 بهمن روز تجلی نور، سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاباسلا می با 32 سال عزت و افتخار گرامی باد . . . یومالله 22 بهمن یادآور رشادتها، فداکاریها و شهادت طلبیهای ملتی منسجم و خداجوی و پیرو ولایت و رهبری که با ایثار خون خود ثابت کرد که «خون بر شمشیر و حق بر باطل پیروز است.»
انشا الله مردم شریف ایران با حضور گسترده و پرشور در راهپیمایی 22 بهمن امسال نیز دشمنان اسلام و ایران را هر چه بیشتر خار و زبون خواهد کرد.
وعده ما جمعه 22 بهمن 89
ادامه مطلب...
از باخرزی های مقیم مشهد هستم، با عنایت به اینکه باخرز یکی از شهرستانهای استان خراسان رضوی است و از جهتی جهت یادآوری و آشنایی هموطنان عزیز با مردمان خوب و مهمان نواز خطه باخرز (که بحق صمیمت و یک رنگی در وجودشان موج می زنه) تصمیم گرفتم، با ایجاد این وبلاگ ارتباطی با هموطنان گرامی داشته باشم.
