بچه های باخرز
آورده‌اند که شیخ جنید بغداد به عزم سیر از شهر بغداد بیرون رفت و مریدان از عقب او شیخ احوال بهلو معلمی شغل نیست . عشق است، ذوق است، ایثار و فداکاریست. اگر به عنوان شغل به آن می نگری رهایش ساز و اگر عشق توست، بر تو مبارک باد . استاد شهید ، مرتضی مطهری آری معلمی هنری است از جنس هنر انبیاء، که آمیخته شده است با عشق الهی و آسمانی. میلاد با سعادت اسوه فداکاری حضرت زینب کبری(س) و روز پرستار بر پیروان آن حضرت بخصوص سپیدپوشان درد آشنا، این فرشتگان رحمت مبارک باد از بره بچه های خوب باخرز بود، از جانبازان سرافراز که در دوران دفاع مقدس در بهترین برهه از زندگی خود یعنی همان دوران جوانی که همزمان با دوران دوران دبیرستانش بود، خود را مطیع ولی امر دانست و به فرمان امام راحل(ره) لبیک گفت و به جبهه های حق رفت. طبیعی ترین شکل خانواده، این است که هیچ عاملی جز مرگ نتواند پیوند زناشویی را بگسلد و میان زن و شوهر جدایی بیفکند. کوشش مصلحان جامعه - مخصوصاً پیامبران خدا - این بوده است که نظام خانواده، یک نظام مستحکم و پایدار باشد و هیچ عاملی نتواند این کانون سعادت را متلاشی گرداند. به هر حال خانوادهی خوشبخت نشانههایی دارد که ما دراینجا به چند نمونه ی آن اشاره میکنیم. امید است که خانواده ی شما نیز برخوردار از این نشانه ها باشد.
ل را پرسید. گفتند او مردی دیوانه است. گفت او را طلب کنید که مرا با او کار است. پس تفحص کردند و او را در صحرایی یافتند. شیخ پیش او رفت و در مقام حیرت مانده سلام کرد. بهلول جواب سلام او را داده پرسید چه کسی (هستی)؟ عرض کرد منم شیخ جنید بغدادی. فرمود تویی شیخ بغداد که مردم را ارشاد می‌کنی؟ عرض کرد آری.. بهلول فرمود طعام چگونه میخوری؟ عرض کرد اول «بسم‌الله» می‌گویم و از پیش خود می‌خورم و لقمه کوچک برمی‌دارم، به طرف راست دهان می‌گذارم و آهسته می‌جوم و به دیگران نظر نمی‌کنم و در موقع خوردن از یاد حق غافل نمی‌شوم و هر لقمه که می‌خورم «بسم‌الله» می‌گویم و در اول و آخر دست می‌شویم..
بهلول برخاست و دامن بر شیخ فشاند و فرمود تو می‌خواهی که مرشد خلق باشی در صورتی که هنوز طعام خوردن خود را نمی‌دانی و به راه خود رفت. مریدان شیخ را گفتند: یا شیخ این مرد دیوانه است. خندید و گفت سخن راست از دیوانه باید شنید و از عقب او روان شد تا به او رسید. بهلول پرسید چه کسی؟ جواب داد شیخ بغدادی که طعام خوردن خود را نمی‌داند. ..
معلمی رابطه ای از روابط انسانی است سرشار از ادب و فروتنی بین مربی و شاگرد. از این رو است که امام راحل(ره) نیز معلمی را شغل انبیاء(ع) می داند. چرا که معلم ایمان را بر لوح جان و ضمیر های پاک حک میکند، و ندای فطرت را به گوش همگان می رساند.
معلمی مقامی ارزشی است که همچون انبیاء الهی(ع) سیاهی و جهل را از دلها می زداید و زلال دانایی را در روان آدمی جاری می سازد تا با چرخش حیات بشر بر مدار ارزش و کرامت انسانی شکوفاتر گردد...
ادامه مطلب...
کسی که پدر بزرگوار آن حضرت، اوّلین پیشواى شیعیان حضرت امیرالمؤمنین على بن ابی طالب (ع) و مادر گرامى آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا (س) می باشد.
یکتا زنی که در ساده ترین و بی الایش ترین زندگی ها رشد کرد و در تمام شئون زندگی پیوسته با واقعیت و حقیقت روبه رو بود و هرگز با زندگی خیالی ارتباطی نداشت و در مکتب مقدسی که در جهان بشری نظیر نداشت، تعلیمات عالی را فرا گرفت و از ایشان شخصیتی توانا ساخت که نه تنها برای زنان بلکه برای مردان عالم اسوه بوده و هست که در تاریخ کمتر نظیرش را میتوان دید.
میلاد این بانوی توانا و عالی ترین مراتب انسانیت که نمونه ی شهامت و دلیری، دانش و بینش، کفایت و خردمندی و . . . است را بر همه پیروان آن حضرت بخصوص پرستاران این فرشتگان سفید جامه تبریک و تهنیت می گویم.
می گفت در آن دوران ارزشی، ریا نشه از نه ماه تحصیلی هر ساله شش ماه تو جبهه بودم. جمعاً نزدیک به دو سال بسیجی دارم که همیشه در زندگیم علی رغم اینکه جنگ خانمان سوزه و امیدوارم هیچ وقت جنگ به وجود نیاید، ولی بهترین نقطه زندگی من آن دوران بود. دوره که از 16 سالگی شروع شد و تا 18 سالگی هم برای من بیشتر ادامه نداشت. دورانی که به فرموده امام راحل واقعاً دانشگاه بود و آدمو می ساخت.
از باخرزی های مقیم مشهد هستم، با عنایت به اینکه باخرز یکی از شهرستانهای استان خراسان رضوی است و از جهتی جهت یادآوری و آشنایی هموطنان عزیز با مردمان خوب و مهمان نواز خطه باخرز (که بحق صمیمت و یک رنگی در وجودشان موج می زنه) تصمیم گرفتم، با ایجاد این وبلاگ ارتباطی با هموطنان گرامی داشته باشم.
