این روز ها به هر جا از از شهر یا روستا قدم می گزاری، چهره ی آن را دگرگون می بینی. چهره ای غم گرفته که در ماتم سید شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین(ع) و یاران باوفایش سیاه پوش شده است. جوانان و نوجوانان را می بینی که چون عاشقان جان سوخته در جنب و جوش هستند و به عشق مولایشان در ایستگاههای صلواتی چای، شیر، شربت و . . . بین عزاداران و رهگذران توزیع می نمایند.

عاشقانی که گویی چون امامشان پا بر نفس اماره گذاشته اند و از خود خواهی و امیال دنیوی جدا شده اند..مریدانی که آنچنان عشق و حرارتی در دل دارند که هیچ وقت سرد شدنی نیست.

اما از طرفی حیف و هزارا ن حیف که بعضی وقتها دیده می شود در میان این مریدان پاک باخته، افرادی هشتند که از هدف اصلی امام حسین(ع) که همان "احیای نماز و  امر به معروف و نهی از منکر است" فاصله گرفته و بهانه ای می شوند برای سود جویانی که می خواهند فرهنگ شیعه که برگرفته از فرهنگ عاشوراست را کم اهمیت جلوه دهند.

عزیزانی که با کم توجهی به مسئله اصلی و آب و رنگ دادن به مسائل فرعی ابزاری برای دشمنان دین اسلام شده اند. دوستان اگر مرید امام حسین(ع) هستیم؛ امام قیام نکرد مگر برای احیای امر به معروف و نهی از منکر.

و در یک کلام امام(ع) مرید و عاشق بی نماز نمی خواهد.

امام حسین(ع) عاشقی می خواهد که پیروی از راه و هدفش کند. در دنیای معاصر، که بنگاههای تبلیغاتی ضد اسلامی، بخصوص دشمنان قسم خورده شیعه همواره دنبال ابزاری هستند که با بهره گیری از آن بتوانند فرهنگ عاشورایی را کم رنگ کنند، جایی بس تأسف دارد که ما که خود را شیعه و مرید امام حسین(ع) می دانیم ولی با کم اهمیت جلوه دادن و سبک شمردن اهداف امام حسین (احیای نماز و امر به معروف و نهی از منکر) خود کمک به دشمنان باشیم.

دوستان، فرهنگ عاشورایی که همان احیای امر به معروف و نهی از منکر است، خود حافظ ارزش های انسانی است. پس بگوش باشیم این فرهنگ فراموش نشود زیرا چنانچه این فریضه خدایی در جامعه فراموش شود، انواع فسادها در جامعه افزایش خواهد یافت.
پس وظیفه اصلی مرید و عاشق آقا اباعبدالله الحسین(ع) باید تلاش در جهت امر به معروف و نهی از منکر و رواج هر چه بیشتر آن در جامعه باشد و این امر میسر نیست مگر  با عمل به آن. چرا که محرم جلوه عشق حضرت حق و رسیدن به مقام "راضیه مرضیه" است.

در محرم حسین(ع) باید از فرصتها بهره جست تا عاشورایی شویم و عاشورایی بمانیم.  دست به دامان حسین زنیم و تا ماورای هستی به پرواز درآییم. از غیرت زینب درس گرفته و نوامیس خویش را از عطر حیای دختر علی معطر بخواهیم .

و کلام آخر اینکه مرید حسین(ع) باید پرهیزکار باشد و نماز را بر پا دارد .همچنان که روز عاشورا سرور شهیدان(ع) براى اداى نماز ظهر، پیشنهاد آتش بس داد، ولی از سوى دشمنان کور دل عملاً مورد موافقت قرار نگرفت. اما از آنجا که امام حسین(ع) قیام نکرده بود مگر برای احیای امر به معروف و نهی از منکر، بدون توجه به تیرباران دشمن در بیرون خیمه ها و در مقابل صفوف اهل کوفه، به نماز ایستاد و در این راه چند تن از یاران با وفایش که در پیش روى آن حضرت ایستادند و سینه خود را سپر کردند تا تیرها مانع نماز خواندن حضرت نشود، به شهادت رسیدند.

پس مرید و عاشق امام حسین(ع) باید همه کارهایش حسینی باشد. عزدار بی نماز، خود فاصله گرفته از ارزشهای حسینی است که در بین مریدان اباعبدالله جایی نخواهد داشت.

پس ای حسینیان؟ اگر حسینی هستید و از شراب عشق الهی نوشیده اید باید  آثار آن در اعمال و رفتارتان دیده شود.

التماس دعا