در آستانه سال نو که بهار پر طراوت در راه است آیا کسی برای نو شدنِ دلش هم به بازار رفته است. راستی کسی به فکر لبخند دیگران هم هست.  

 بیائیم در حول حالنا، احوال خود را تغییر دهیم و  طوری رفتار کنیم که مورد پذیرش خوبان است. 

 بیائیم با لبخند زندگی را شروع کنیم، لبخندی که می تواند تا عمق وجودی هر فرد و اطرافیان احساس شود. غمها را از چهر بزداییم و شادی را جای گزین کنیم تا خوشبخت تر از آنچه بوده ایم باشیم.

 در کل بیاییم در آستانه سال نو همه چیزهای کهنه را عوض کنیم. البته منظورم فرش و لباس و این چیزها نیست؛ منظورم رفتارهای غلط و کهنه مثل کینه، عداوت، دشمنی و . . . است که باید به رفاقت، دوستی و مودت تبدیل شود. عادتهای زشت را کنار بزاریم و با خوب گفتن و خوب شنیدن بر احترام خود بیفزایم.

بر سلام کردن و احوال پرسی از یکدیگر سبقت بگیریم تا با این حرکت به دیگران احترام بگذاریم و حرمت خود را بالا ببریم.

سعی کنیم  کدورتها را کنار بزاریم و اگر این امکان فراهم نشد و قادر نبودیم کدورت را از دل بیرون کنیم، بهتر است در جمع ظاهر نکنیم.

به یک دیگر بخصوص در میهمانی‌ها احترام بگذاریم و سایرین را وادار نکنیم که فقط به حرفهای ما گوش دهند، شاید بعضی شون از حرفهای ما خوششان نیاید و از طرفی مایل باشند با بغل دستی و یا شخصی که مدتی از هم دور بودند گفت وگو کنند یا حتی برای هم شوخی تعریف کنند.

بائیم به قوانین و آداب و رسوم دیگران احترام بگذاریم. متاسفانه  در میهمانی ها دیده می شود که تا دیر وقت در منزل میزبان سپری می کنند و با این امر باعث می شوند که میزبان خسته و دلخورده شود. چه آداب خوبی بود در گذشته که میهمانی اگر شب در خانه دوست یا قومی به سر می برد، در همان ساعتی می خوابید که میزبان به طور معمول می خوابید و صبح همان ساعتی بیدار می شد که آن بیدار می شد.

بیاییم این آداب و رسوم را احیا کنیم و روند زندگی دیگران را با حضور خود بر هم نزنیم. چرا که به دست آوردن دوستی بسی آسان ونگهداری او بسی مشکل است.

خیلی هامون فقط به آداب و رسومی که خود بپسندیم، پایبندیم در حالی که فراموش کردیم هر کس ممکن است برای خود قوانینی داشته باشد که آن برای خود محترم می داند.

به یکدیگر عشق بورزیم و با احترام هر چه تمام تر از دیگری یاد کنیم. آنچنان خوشبختی را برای دیگران آرزو کنیم که برای خود آرزومندیم.

چرا وقتی این انسانی که که خداوند با ویژگیهای خاص آفریده که می تونه شرایط زندگی را تو هر قالبی که خود بخواهد شکل دهد، گاهی با یاس و ناامیدی زندگی می کنه و غمگینه. در حالی که می تونه شاد باشه و شادی را به دیگران نیز باز گردانه. تو این دنیایی که همه چیزش زیباست و این همه زیبایی را خداوند فقط برای زیبا اندیشی آفریده چرا باید ما گاهی کاری کنیم که وجدان راحتی نداشته باشیم.

در پایان دعا کنیم که؛

" خدا کند سال جدید غذای شیطان، نماز قضای ما نباشد!
خدا کند جیب زندگی ما پر از نُقل اخلاص شود.
خدا کند که قافله های غفلت، ما را گمراه نکنند.
خدا کند خانه رضایت چهارده معصوم را گم نکنیم.
خدا کند این بهار نوروز " دیدار یار  مهدی صاحب زمان(عج)" باشد..."
آمین یا رب العالمین

شاد باشید و ساد زندگی کنید