شهادت جانسوز حضرت على ‏بن ‏الحسین، زین ‏العابدین(ع)؛ پیام رسان
کربلای حسینی و بازمانده روزهای سرخ حماسه را تسلیت میگوییم

امام على ‏بن ‏الحسین(ع)، مشهور به زین ‏العابدین و سجاد بنا به نقل
مشهور در سال 38 هجرى در مدینه به دنیا آمد. در هنگام حادثه کربلا 22 یا 23 سال سن
داشته و بنا به نظریه بیشتر دانشمندان اسلامى از برادر شهیدش حضرت على ‏اکبر،
کوچک‏تر بوده است.

مشهورترین کنیة او ابامحمد و ابوالحسن است. مدّت عمر آن بزرگوار مثل پدر
بزرگوارش پنجاه و هفت سال است. تولد آن بزرگوار دو سال قبل از شهادت امیرالمؤمنین
(ع) است و تقریباً بیست و سه سال با پدر بزرگوار زندگی کرد. پس مدت امامت آن
بزرگوار سی و چهار سال است.

 حضرت سجّاد (ع) پدری چون حسین دارد و مادرش دختر یزدگرد پادشاه ایران
است که دست عنایت حق بطور خارق العاده این دختر را به امام حسین می رساند. شرافت
این زن آن است که مادر نه نفر از ائمة طاهرین می شود و چنانچه حسین (ع) اب الائمه
است. این زن نیز ام الائمه است. و اما از نظر فضایل انسانی: امام سجّاد (ع) گرچه با
اهل بیت علیهم السلام وجه اشتراک در همة فضایل دارند و هیچ فرقی میان آنان از نظر
صفات و فضایل انسانی نیست، اما از نظر گفتار و کردار شباهت تامّی به جدشان
امیرالمؤمنین علیه السلام دارد.

 . . .

و سرانجام امام پس از 35 سال مجاهده در میدان‌های مختلف که تجسم جهادی
به مراتب سخت‌تر و جانکاه‌تر از جهاد رویاروی دشمن در میدان نبرد بود، با
زمینه‌سازی فعالیت‌های گسترده فرزند و نوه معصوم خود، امام
باقر و امام
صادق علیهما السلام، و استقلال کامل مکتب حیاتبخش امامت که همان اسلام ناب بود،
و انسجام بخشیدن به جامعه‌ی شیعی، به دست ولید بن عبدالملک مسموم شد و روح
مطهرش به عالم قدس پر کشید. شهادت
امام چهارم، مدینه و سایر جوامع اسلامی و عموم شیعیان را در غمی جانکاه فرو
برد.
مدفن
مقدس حضرت ، بقیع،
در جوار عموی بزرگوارش، حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام، است. و کلام آخر زمزمه
صلوات خاص آن امام است: " السلام علیه و یوم ولد و یوم استشهد و یوم یبعث حیا. "