به نظر می رسد امروز ذهن خیلی هامون تار عنکبوت تنیده و به تماشا نشسته ایم تا ببینیم چه پیش خواهد آمد.
آنقدر ما را وحشی کرده است که نه حرمتی برای عقیده مان قائلیم و نه قداستی برای حرمتها. دنیا را در کام می بینیم و چشم کینه را بر خودی باز کرده ایم. هیزم بیار معرکه شده ایم، غافل از اینکه داریم خانه خودمان را به آتش می کشیم. نقاب سبز می زنیم، اما حرمت سبز را نگه نمی داریم و خاکستر  بر سر فرزند فاطمه(س) می ریزیم. زنجیره های متعفن تشکیل می دهیم تا از بوی گندش کسی جرئت نزدیک شدن به ما را نداشته باشد.. خدایا چه شده است ما را که به این راحتی قداست می شکنیم. ما که روزی به ظاهر جانفدای ولایت بودیم، امام می شناختیم و او را روح خود بحساب می آوردیم امروزه حتی از دیدن عکس آن بزرگوار وحشت داریم و آن را به آتش می کشیم. آن بت شکنی که روزی عکس های تزویر و نیرنگ را پاره کرد، تندیس های خیالی را شکست! چگونه به خود اجازه می دهیم قداستش را بشکینم؟ به ساحتش اهانت کنیم و باز دم از یار امام بزنیم. نشسته ایم کناری استخاره می گیریم که آیا اطاعت از ولی امرمون بهتر است یا سفیر شیطان بزرگ بودن؟  نیازی به استخاره نیست همان به که سفیر شیطان باشیم چرا که کسی که امام خود را نشناخت، خدای خود را نشناخته است! زیرا او دلبسته ابزار دنیوی است و به سفر اخروی هم اعتقادی ندارد.
اینجا سخن از داستان جدید است که در زنجیره هایی که تشکیل می دهند گاهی متحد الشکل دختر و پسر با تن عریان آلله اکبر هم می گویند. باور کنید گاهی آدمی به فکر می رود که عجب صبری خدا دارد. چگونه است که خداوند از این همه حیله و تزویر نعوذاً بالله کلافه نمی شود! من هم دم از خدا می زنم، او هم و  . . .  مگر بزرگان دین که پیام خدا را به بندگان رساند جملگی به اطاعت از ولی امر دعوت نکرده اند.
چه شده عده ای کج اندیش را که از غیرت حرف می زنند ولی گاهی بدون اینکه به دوست خود  نگاه کنند، تریبون دشمن می شوند. شما که هنوز گاهی از امام و شهدا یاد می کنید و می گویید آنها را بهتر از من و امثال من شناسید. از شهدا می گویید، عکس شهدا به دست می گیرد، ولی عکس شهدا عمل می کنید! بیایید به فرموده امام حسین(ع) اگر دین ندارید آزاد مرد باشید. چه شده است همه چیز را وسیله قرار می دهید تا حرف خود را به کرسی بنشانید. همه را دروغگو فرض می کنید، از قانون حرف می زنید ولی ضد قانون عمل می کنید. در حالی که بزرگ و ولی دارید و بهترین راهنماست نه حرف ولی می پذیریم و نه فهم ولی پذیری دارید.
 راستی از محرم و صفر و ارزشها هم حرف می زنید. از حق و باطل می گویید، از عدالت،  ولی بی عدالتی هم می کنید. خوب هم  می فهمید احیا گر عدالت بعد از سید شهدا در قرن حاضر چه کسی بود. دوست و دشمن او را می شناست. امام(ره) را می گویم، امامی (ره) که چون سرورش سید الشهدا برای عدالت قیام کرده است.
چه شده است شما را که از نفاق می گویید! ولی منافقانه عمل می کنید. گاهی هم دم از اسلام می زنید ولی به احیاگر مجدد آن اهانت می کنید. فراموش هم نکرده اید اسلامی که داشت به حاشیه رانده می شد توسط همین امام راحل (ره) مجدداً زنده  شد.  مگر امام حسین(ع) این چنین نکرد، مگر با خون سید شهدا و یاران باوفایش اسلام از توطئه عناصر فاسد و رژیم بنی امیه،  که تا  لب پرتگاه رسیده بود، اسلام رهایی نیافت. امام خمینی(ره) که امروزه به قداست او اهانت می کنید چنین کرد. او با قیام خود در مقابل طاغوت، چون سید الشهدا تعلیم سازندگی و کوبندگی به بشر داد، و راه فنای ظالم و شکستن ستمکار را به فدایی دادن و فدایی شدن دانست که خود سرلوحه تعلیمات اسلام باشد برای ملتها تا آخر دهر.
آری حق هم همین است که قداستش را بشکنید، عکسش را پاره و به آتش بکشید. چون او نخواست چون مولایش حسین ذلت را بپذیرد و یاد داد که آزاد اندیش باشید و از شیطان و شیطان پرستان هراسی نداشته باشید. . . .
ولی ای امام(ره) بدان که چراغی که تو روشن کردی نخواهیم گذاشت به خاموشی بگرود و پرچمی که برافراشی همواره در اهتزاز خواهد بود. زیرا هنوز یاران و بسیجیان تو زنده هستند و با رهنومدهای ولی امر(مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای(حفظ الله) که الگو گرفته  از خوبانی چون شماست، چشم دشمنان این مرز و بوم و بخصوص منافقان و دشمنان دوست نما را کور خواهیم کرد و همواره رهرو راه تو و شهیدانت خواهیم بود. یاحق