گريه بر چشم‏ها سنگيني مي‏کند و هُرم سينه، لب‏ ها را مي‏سوزاند. بغض در پشت در فرصت گريستن صف کشيده است. چراغ گريه بر افروخته شده و شعله شعله، در دل زبانه مي‏کشد. هق‏هق گريه، شانه ‏ها را مي‏لرزاند. ديگر دل به دنبال واژه‏ها نمي‏گردد. اشک، بي‏بهانه سرازير مي‏شود.

امشب، شب ناله در فراق پدري مهربان است که غير از چاه و نخل و ماه، کسي گريه‏اش را نديده بود. پدري دل‏سوز که با آه همه کودکان يتيم، شريک بود و غصه‏هاي همه را بر جان خود هموار مي‏کرد، ولي کسي از غربت او و دردهاي دلش، با خاري در چشم و استخواني در گلو، خبر نداشت.

سالروز شهادت يگانه حامي يتيمان بر همه دوستدارانش تسليت باد .