سلام آقاي خدادادي!
در اول شعر بيان شده كه خدايا كفر نمي‌گويم. بگذريم از اشكال وزني آن، ولي آقا رضا بيان اين كه خدا از حال ما بيخبر است و مقايسه صبر و توان اندك ما مخلوقهاي ناتوان و ناشكر با خداي قادر، عادل مهربان و كمال مطلق كه تمام گناهان و كفرگوييهاي ما را ميبيند و بسياري از اوقات دم برنميآورد تا بلكه راه را بيابيم، دقيقاً همان كفر و درج اين مطلب اشاعه همان كفرگويي به ديگران است.
شما كه مطالب زيبايي در وبلاگ خود درج كردهايد لطف بفرماييد و با كم دقتي در ثبت چنين يادداشتهايي امتياز وبلاگ خود را پايين نياوريد. التماس دعا
