بچه های باخرز
بخشی از وصیت نامه شهید سرلشکر خلبان بابائی: ملیحه جان به خدا قسم مسلمان بودن تنها فقط به نماز و روزه نیست البته انسان باید نماز بخواند و روزه هم بگیرد . تا میتونی به دوستانت کمک کن و به هر کسی که می شناسی و یا نمی شناسی خوبی کن. نگذار کسی از تو ناراحت بشه و برنجه. عبادت باقی می ماند. تا می تونی به مردم کمک کن . حجاب ، حجاب را خیلی زیاد رعایت کن . دعای روز هفدهم ماه مبارک رمضان بسم الله الرحمن الرحیم اللَّهُمَّ اهْدِنِى فِیهِ لِصَالِحِ الْأَعْمَالِ وَ اقْضِ لِى فِیهِ الْحَوَائِجَ وَ الْآمَالَ یَا مَنْ لا یَحْتَاجُ إِلَى التَّفْسِیرِ وَ السُّؤَالِ یَا عَالِما بِمَا فِى صُدُورِ الْعَالَمِینَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ. دعای روز شانزدهم ماه مبارک رمضان بسم الله الرحمن الرحیم میلادش به همه رهروان راهش تبریک و تهنیت باد دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان بسم الله الرحمن الرحیم اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَهَ الخاشِعین و اشْرَحْ فیهِ صَدْری بإنابَةِ المُخْبتینَ بأمانِکَ یا أمانَ الخائِفین. دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان بسم الله الرحمن الرحیم
اَللهمَّ لا تثاخذنی فیه بالعَثرات وَ اَقلنی فیه منَ الخَطایا وَ الهفَوات وَ لا تَجعَلنی فیه غَرَضَاً للبَلایا وَ الآفات بعزَّتکَ یا عزَّ المسلمینَ. دهم ماه مبارک رمضان مصادف است با وفات حضرت خدیجه کبری(س) همسر پیامبر و مادر حضرت زهرا (س)، بانوی بزرگواری که طی 25 سال زندگی با پیامبر آنهم در بحرانیترین دوران صدر اسلام در کنار ایشان، همواره با محبت خود تسکینی بر آلام و رنجهای ناشی از اذیت و آزار مشرکان بود. رحلت این بزرگ بانوی اسلام بر همه مسلمانان تسلیت باد چند حدیث از پیامبر بزرگ اسلام در خصوص حضرت خدیجه(س):
ملیحه جان در این دنیا فقط پاکی، صداقت ،ایمان ، محبت به مردم ، جان دادن در راه وطن ،
ای خدا مرا در این روز به اعمال صالحه راهنمایی کن وحاجتها و آرزوهایم را بر آورده ساز ای کسی که نیازمند به شرح وسئوال بندگان نیستی, ای خدایی که ناگفته به حاجات وبه سرائر خلق آگاهی بر محمد و آل اطهار او درود فرست
اللهمّ وَفّقْنی فیهِ لِموافَقَةِ الأبْرارِ وجَنّبْنی فیهِ مُرافَقَةِ الأشْرارِ وأوِنی فیهِ بِرَحْمَتِکَ الى دارِ القَرارِبالهِیّتَکِ یا إلَهَ العالَمین.
خدایا توفیقم ده در آن به سازش کردن نیکان ودورم دار در آن از رفاقت بدان وجایم ده در آن با مهرت به سوى خانه آرامش به خدایى خودت اى معبـود جهانیان.
مژده به گرفتاران و حاجتمندان، نیمه ماه رمضان است.
نیمه ماه ضیافت الله و میلاد کریم اهل البیت، کریم کریمان، امام حسن مجتبی(ع).
تولد بخشنده ای شریف که مدال کرامت بر سینه دارد و آمده است تا ببخشد.
گل ارادت به پایش بریزیم که حجت و محبوب خداست، سبط پیامبر و پور علی و نور چشم فاطمه‌ی زهراست.
او امام حسن مجتبی(ع) است و هیچ سائلی را ناامید نخواهد کرد.
او نوری از انوار الهی است که نیمه رمضان سال سوم هجرت مدینه را غرق نورکرده است. متشأ نور، منزل علی و فاطمه است که با تولد نوزادی اطهر به نام حسن تجلی یافته است. حسن فرزند امیرمؤمنان علی بن ابیطالب(ع) و مادرش سرور زنان عالم فاطمه زهرا (س) دختر پیامبر خدا(ص) است .
در فصل خدا او اولین پسری است که خداوند متعال به علی(ع) و فاطمه(س) عنایت کرده و موجب شادی پیامبر(ص) شده است. او آنقدر عزیز است که نبی خدا(ص) بلافاصله پس از ولادتش او را گرفت و در گوش اذان و اقامه گفت. سپس برای او گوسفندی قربانی کرد، سرش را تراشید و هم وزن موی سرش نقره به مستمندان داد که از آن هنگام آیین عقیقه و صدقه دادن سنت شد.
پیامبر(ص) نام او را از سوی خداوند"حسن" نام نهاد، نامی که در جاهلیت سابقه نداشت. کنیه او را ابومحمد نهاد و در موردش فرمود: خداوندا! من او را دوست دارم تو نیز دوستش بدار.
او دومین اختر آسمان امامت و ولایت است که با القابی چون سبط، سید، زکی، مجتبی خوانده می شود.
امام حسن مجتبی (ع) از هر جهت حسن بود.
در ارتباط با خدا عابدترین، زاهد ترین و برترین مردم زمان خویش،
در جود و بخشش، بخشنده ترین، بطوری که در طول عمر دو بار تمام اموال و دارایی خود و سه بار نیمی را در راه خدا بخشید.
او تواضع از پدر و پدر بزرگ خود به ارث برده و همانند آنان با مستمندان بر سر یک سفره می نشست
آری مولود خجسته رمضان در ماه خدا، تنهاترین فرزند آسمانی است که خُلق نیکوی سرمدی دارد و رسول رحمت با نشاندنش بر شانه های خویش، بر او مباهات می کند.
خدایا ! فرمانبردارِیِ فروتنان را در این ماه روزیم کن و به بازگشت دلدادگان، سینه‌ام را در این ماه گشاده نما، به امان تو اى امان ترسناکان.
خداوندا! در این روز مرا به لغزش هایم مثاخذه مکن و عذر خبط و خطاهایم بپذیر و مرا هدف تیر بلاها و آفت های عالم قرار مده به حق عزت و جلالت ای عزت بخش اهل اسلام!
بانوی با ایمان و کسی که یاور و شریک محمد (ص) بود و با تبسم خود کوله بار اندوه و دردها را از پیامبر خدا(ص) می زدود.
از این رو، وجود حضرت خدیجه(س)، عامل مهمی در زندگی رسول اکرم(ص)بشمار می‌رفت، زیرا با جان و مال خود در رشد و نمو اسلام، نقش اساسی را ایفا کرد.
او اولین بانویی است که مسلمان شد و عظیم ترین خطری که پیامبر را در آغاز رسالت تهدید می کرد(محاصره اقتصادی مسلمانان) با هدیه اموال خود در راه اسلام، خنثی کرد.
آری دهم رمضان سال دهم بعثت(سه سال قبل از هجرت)، سالروز رحلت همسر فداکار و بى نهایت مهربان حضرت رسول خدا(ص) در سن 65 سالگی است که با فاصله کوتاهی آنهم چند روز بعد از رحلت حضرت ابوطالب(ع) وفات یافت. این سال پیامبر را بسیار محزون ساخت زیرا پیامبر حامی و پشتیبان خود را از دست داده بود. به همین جهت پیامبر(ص)این سال را «عام الحزن» یا سال اندوه نام نهاد.
خدیجه یکی از بهترین زنان عالم هستی و مادرِ بهترین زن روی زمین حضرت فاطمه(س) به آسمانها پیوست و پدر و دختر را در آلامی از رنجها تنها گذشت، نبی خدا با قلبی مالامال از حزن و اندوه او را با دست مبارک خویش در حجون مکه (قبرستان ابوطالب) به خاک سپرد. یادش گرامی با صلوات بر محمد و آل محمد(ص)
«خدیجه اولین زنی بود که به من ایمان آورد و در زمانی که همه مرا ترک کردند او یاری ام کرد»
«خداوند از هیچ زنی به من فرزند نداد و فقط از خدیجه به من فرزند داد»
«چهار نفر از زنان هستند که بهترین زنان بهشت هستند ؛ حضرت خدیجه، حضرت فاطمه، حضرت مریم و آسیه زن فرعون».
از باخرزی های مقیم مشهد هستم، با عنایت به اینکه باخرز یکی از شهرستانهای استان خراسان رضوی است و از جهتی جهت یادآوری و آشنایی هموطنان عزیز با مردمان خوب و مهمان نواز خطه باخرز (که بحق صمیمت و یک رنگی در وجودشان موج می زنه) تصمیم گرفتم، با ایجاد این وبلاگ ارتباطی با هموطنان گرامی داشته باشم.
